Anoniem ingezonden verhaal: leven in een psychiatrisch ziekenhuis (18)

Depressie en angst

05/06/2019

Ik ga u mijn naam niet vertellen, met de rede dat ik liever anoniem blijf om negatieve reacties te voorkomen. Mijn leeftijd mag u wel weten, ik ben namelijk 18 jaar. Ik zie het u al denken : “Amai, dat is erg jong om een psychiatrische patiënt te zijn.  Mijn antwoord erop is erg simpel : Ja ik ben nog erg jong, maar ik ben wél oud genoeg om dingen te hebben meegemaakt in mijn leven waar ik momenteel op vast loop. Besef maar goed dat ik hierin niet alleen ben. 

Net zoals dit vooroordeel, besef ik samen met alle andere psychiatrische patiënten dat er enorm veel vooroordelen over heersen. Ik zet er hier enkele voor u op een rijtje. 
•    Ze zijn gewelddadig en gevaarlijk;
•    Mensen met een psychische aandoening zijn minder intelligent;
•    Hun psychische problemen komen door persoonlijke zwakte;
•    Eens ziek betekent altijd ziek.

Ik ga nu bewijzen dat dit absoluut niet het geval is. Er zijn inderdaad psychiatrische patiënten die gewelddadig en gevaarlijk kunnen zijn. Maar dit zijn twee eigenschappen die mensen zonder psychiatrische problemen ook kunnen hebben. Dit is zeker en vast ook niet het geval bij alle psychiatrische patiënten.

Je IQ wordt niet bepaald door de problemen waar je mee worstelt.
Anoniempje

Het is ook niet het geval dat je minder intelligent bent als je psychiatrische problemen hebt. Met psychiatrische problemen kan je perfect een universitair diploma behalen. Je IQ wordt namelijk niet bepaald door de problemen waar je mee worstelt. Mensen die geen psychiatrische problemen hebben, kunnen perfect een lager IQ hebben dat iemand met psychiatrische problemen. 

Natuurlijk is een terugval mogelijk, maar dat is met griep toch ook zo?
Anoniempje

De psychiatrische problemen waar dat mensen mee worstelen komen NIET door persoonlijke zwakte. Het is net een kracht die je moet hebben om te kunnen toegeven aan je problemen. Er lopen enorm veel mensen rond met psychische problemen die het niet kunnen/durven toegeven omdat ze schrik hebben van de reactie van hun omgeving. Een tijdje geleden was ik ook nog zo iemand. 

Eens ziek betekent altijd ziek. Vanwaar dat komt dat begrijp ik niet. Dit kan je toch perfect vergelijken met een griep. Het wil toch niet zeggen omdat je griep hebt dat je daarom altijd griep zal blijven hebben. Met psychiatrische problemen is dit net hetzelfde. Ja, het is een heel proces om hier van te genezen, maar eenmaal je genezen bent, ben je ook wel effectief genezen. Natuurlijk is een terugval mogelijk, maar dat is met griep toch ook zo? 

Soms, en dat was in mijn geval toch zo, doet het net enorm veel deugd om even weg te zijn van alles en iedereen. 
Anoniempje

Wordt het is niet stilaan tijd dat al deze vooroordelen de wereld uit gaan? Wij leven toch in een wereld waarin iedereen zichzelf kan en moet durven zijn. Het is toch een hele prestatie als je kan en durft aangeven dat je het even wat moeilijker hebt in je leven? Dat is toch wat er in een psychiatrisch ziekenhuis tegen je vertelt wordt. Weten zij dan niet waarover zij spreken?

Ik hoop dat ik hiermee heb aangetoond dat er niets mis mee is om in de psychiatrie te verblijven. Soms, en dat was in mijn geval toch zo, doet het net enorm veel deugd om even weg te zijn van alles en iedereen. 

Je moet toch stappen kunnen ondernemen zonder dat je scheef bekeken wordt. Als die stappen nodig zijn kan je die alleen maar zetten omdat je jezelf wilt helpen. 

Met beleefde groet,
Iemand die liever anoniem wil blijven